Megabacterie

Hoewel de naam megabacterie suggereert dat het een bacteriële infectie betreft, is dit niet het geval, maar betreft het een gistinfectie. Wetenschappelijk staat de megabacterie bekend onder de naam Macrorhabdus ornithogaster of ‘Avian gastric yeast’.

Macrorhabdus ornithogaster of megabacteriën kunnen bij een grote variëteit aan vogels worden aangetroffen, maar worden met name gevonden bij kleinere zangvogels en papegaaiachtigen (grasparkieten, valkparkieten, agaporniden).

Verschijnselen

Macrorhabdus ornithogaster leeft in de kliermaag van de vogel, en kan daar ter plekke aanleiding geven tot het optreden van een maagontsteking. Klinische verschijnselen zijn daarom vooral het gevolg van problemen die in het maagdarmkanaal optreden, welke zich kunnen uiten als:

• Diarree, zwarte ontlasting en/of aanwezigheid van onverteerde zaden in de ontlasting
• Regurgiteren (opgeven) van voedsel
• Vertraagde kroplediging
• Gewichtsverlies en vermageren

In een aantal gevallen kan ook een meer acute vorm gezien worden waarbij de vogels plotseling stoppen met eten en binnen een periode van 1-2 dagen sterven zonder duidelijke andere ziekteverschijnselen.

Oorzaken

Vooral stress en verminderde weerstand zouden een belangrijke rol spelen bij het al dan niet ontwikkelen van problemen als gevolg van een infectie met megabacteriën.

Besmettelijk

Megabacterien zijn besmettelijk voor dieren die in aanraking komen met verse ontlasting van zieke of besmette vogels. Daarom is het belangrijk dat je zieke vogels altijd apart zet van de rest.

Reinigen van omgeving

In principe is normale hygiëne voldoende. De bodem van de kooien goed droog houden is wel belangrijk.

Diagnose

Het stellen van de diagnose in geval van een infectie met megabacteriën kan lastig zijn. Het organisme kan soms worden aangetroffen tijdens microscopisch onderzoek van de ontlasting van de vogel. Het organisme is daarbij herkenbaar aan zijn typische vorm en formaat.

Behandeling

Megabacteriën dienen behandeld te worden met een middel dat werkzaam is tegen gisten. Omdat het vaak een hardnekkige infectie betreft dienen de vogels veelal langdurig (enkele weken) behandeld te worden. Bij voorkeur wordt het medicijn daarbij direct in de bek ingegeven, zodat men er zeker van is dat de vogel de medicijnen binnen heeft gekregen.
Behalve bestrijding van het organisme kan aanvullend ondersteunende behandeling met dwangvoeding en/of vocht gewenst zijn.

Preventief wordt soms geadviseerd om appelazijn toe te voegen aan het drinkwater. Dit leidt tot een verlaging van de zuurgraad, wat een remmende werking kan hebben op de groei van bacteriën en schimmels. Deze behandeling helpt echter NIET om de infectie te bestrijden. Daarnaast is het optimaliseren van voeding, huisvesting en verzorging essentieel, omdat hiermee de weerstand van de vogel(s) kan worden verhoogd, zodat infectie voorkomen kan worden.

Bij twijfel of jouw vogels iets onder de leden hebben, laat dan mestonderzoek doen en stuur deze dan op naar bv. Hedwig van der Horst. Zo weet je wat er speelt en hoe te behandelen.